ΑΕΦ 26. Πλάτων Δ΄. Περί ζωής και περί θανάτου. Πλατωνικὴ γνωσιολογία – Ευαγγελία Μαραγγιανού

Οι ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Λόγου - Μουσικής - Τέχνης "ΛΙΝΟΣ",
παρουσιάζουν κύκλο φιλοσοφικών διαλέξεων με γενικό θέμα:
«ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ. Από τον ΘΑΛΗ ως τον ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ»
Εισηγήτρια: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΜΑΡΑΓΓΙΑΝΟΥ - ΔΕΡΜΟΥΣΗ,
Καθηγήτρια Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ.
Διάλεξη 26η «Πλάτων Δ΄. Περί ζωής και περί θανάτου.Πλατωνική γνωσιολογία»
Η δομή και το περιεχόμενο των διαλέξεων βασίζονται στο βιβλίο της κας Ευαγγελίας Μαραγγιανού - Δερμούση «Αρχαίοι Έλληνες Φιλόσοφοι.
Από τον Θαλή ως τον Αριστοτέλη», εκδόσεις Da Vinci, Αθήνα 2016. Ο κύκλος των διαλέξεων διοργανώθηκε από τον Σύλλογο Λόγου - Μουσικής - Τέχνης "ΛΙΝΟΣ".
 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΙΚΟΣΤΗΣ ΕΚΤΗΣ ΔΙΑΛΕΞΕΩΣ ΠΛΑΤΩΝ – ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΓΝΩΣΙΟΛΟΓΙΑ
 3. ΠΕΡΙ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ (συνέχεια) Η δεύτερη «απόδειξη» της αθανασίας της ψυχής βασίζεται στην προΰπαρξή της. Σύμφωνα με αυτήν οι ψυχές υπήρχαν πριν από τη γέννηση μέσα σε ένα φθαρτό σώμα, κατέχοντας την τέλεια γνώση. Κατόπιν έπεσαν στη γη, λησμόνησαν όσα είχαν γνωρίσει στον κόσμο των ιδεών και ακολούθησαν μια σειρά αλλεπάλληλων γεννήσεων και θανάτων, μέχρι την τελική τους απελευθέρωση από τον κύκλο των μετενσαρκώσεων (Φαίδων, 77 c κ.ε.). Σύμφωνα με την τρίτη «απόδειξη» η ψυχή είναι αθάνατη, γιατί συγγενεύει με τα απλά, αδιαίρετα και αμετάβλητα όντα (τις ιδέες), τα οποία διατηρούν πάντοτε τις ιδιότητές τους.
Όταν φθάσει η στιγμή του θανάτου, η ψυχή, η ουσία της οποίας είναι η ζωή, αποχωρεί, αφήνοντας πίσω της το σώμα (78 b κ.ε.). Τα τρία «επιχειρήματα» του "Φαίδωνος" είναι στην πραγματικότητα απλές υποθέσεις, όπως είχε διαπιστώσει και ο ίδιος ο Πλάτων (Φαίδων, 84
c). Στην "Πολιτείαν" (Χ 610 a - 611 b) ο φιλόσοφος επινοεί δύο ακόμη «επιχειρήματα»: α) η ψυχή δεν μπορεί να αφανισθεί από τον θάνατο, γιατί αυτός αποτελεί γι' αυτήν «ἀλλότριον» και όχι «οἰκεῖον» κακό (το «οἰκεῖον» κακό της ψυχής είναι η αδικία) και β) η ψυχή παραμένει αθάνατη για να μην καταστραφεί η τέλεια σύνθεσή της.
 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
 4. Η ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΓΝΩΣΙΟΛΟΓΙΑ Η περί γνώσεως πλατωνική θεωρία εκτίθεται με κάθε λεπτομέρεια στον "Μένωνα", τον "Φαίδωνα", την "Πολιτείαν" και τον "Θεαίτητον".
 ΜΕΝΩΝ Στον "Μένωνα" ο Πλάτων υποστηρίζει ότι η γνώση είναι στην πραγματικότητα ανάμνηση, γιατί η ψυχή του ανθρώπου, πριν εισέλθει στον κύκλο των μετενσαρκώσεων, είχε γνωρίσει τα πάντα (81 c).
Η γνώση διαιρείται λοιπόν στην «δόξαν» (αληθή ή ψευδή) και στην «ἐπιστήμην», η οποία διαφέρει από την «δόξαν» (την εικασία), γιατί βασίζεται σε ισχυρά επιχειρήματα και κατά συνέπεια είναι σταθερή και αμετάβλητη (97 e - 98 a).
 ΦΑΙΔΩΝ Στον "Φαίδωνα" ο φιλόσοφος τονίζει ότι, για να γνωρίσουμε κάτι «καθαρά», πρέπει να διαχωρίσουμε την ψυχή από το σώμα (φιλοσοφικός θάνατος) ήδη από αυτή τη ζωή, επιτυγχάνοντας έτσι την «κάθαρσιν» της ψυχής μας και την απομάκρυνση κάθε κακίας από αυτή (65 e - 67 d).
 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Οι ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ ευχαριστούν θερμά για την συνεργασία την κα Ευαγγελία Μαραγγιανού - Δερμούση, τον Σύλλογο Λόγου - Μουσικής - Τέχνης "ΛΙΝΟΣ" και την πρόεδρο αυτού κα Όλγα Κανελλοπούλου - Ντινοδήμου.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Για οποιαδήποτε πληροφορία ή καταγγελία, παρακαλούμε, ενημερώστε μας στην κεντρική ιστοσελίδα: https://www.fryktories.net
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------